این دو اثر در سوراخ کاری ضربه ای سنگ های سخت، اثرگذار می باشند:
سائیدگی به دلیل لغزش: سایش با نیروی اعمال شده، فاصله ی لغزشی و مقاومت در برابر سایش و تخریب سنگ، قابل مقایسه است. این مهم ترین روش برای سوراخ کاری در سنگ های نرم و غیر ساینده است.
خستگی گرمایی: این تخریب با ایجاد ترک های پوسته ماری همراه است و در سوراخ کاری سنگ های نرم و غیر ساینده مشاهده می شود.
تمام مکانیزم ها در یک زمان رخ می دهد و شدت آنها بدون توجه به مکانیزم های دیگر تغییر می کند.
از آنجایی که سطح سوراخ کاری شده تحت تنش ها و دماهای بالایی قرار می گیرد، کارایی ابزار به طور قابل توجهی به خواص رسانایی و مکانیکی گرید های WC-Co در دماهای بالا، بستگی دارد.
مقاومت به سایش در مقیاس شوک های ایجاد شده با تافنس کاربیدها قابل مقایسه است و وقتی اندازه ی دانه ی WC رشد می کند و طول پویش آزاد میانگین در کبالت افزایش می یابد، افزایش می یابد.
مقاومت به سایش به سختی، مقدار کبالت و اندازه ی دانه ی WC وابسته است. برای گریدهای سخت تر، که در آنها سایش موجب پدید آمدن گسستگی های میکرویی در سطح مشترک WC-Co و پارگی دانه های WC می شود، دانه های بسیار ریزتر (0.4 تا 1 میکرون) مقاومت سایش بهتری ایجاد می کنند. برای گریدهای نرم تر که سایش به دلیل جدایش ترجیحی کبالت ایجاد می شود. در این حالت، ذرات درشت تر (10تا 25 میکرون) مقاومت به سایش بهتری ایجاد می کند.
جدیدترین اختراع در این زمینه که DP نامیده می شوند، قادر هستند تا مقاومت در برابر سایش را بهبود دهند و علاوه برآن، در این گریدها تافنس نیز بهبود قابل ملاحظه ای یافته است. با کمک ایجاد یک توزیع مجدد کنترل شده از فاز چسبنده (کبالت)، امکان توسعه ی اجزایی است که شامل سه ناحیه ی ریزساختاری با خواص مختلف هستند. این گریدها که دارای ضرایب انبساط حرارتی مختلفی هستند، دارای توزیع مجددی از تنش های داخلی هستند و بنابراین، امکان ایجاد یک لایه ی سطحی فوق العاده سخت و مقاوم در برابر سایش، وجود دارد. به دلیل وجود تنش های اولیه در این مواد، از انتشار و اشاعه ی ترک جلوگیری می شود. ناحیه ی زیری غنی از کبالت است و بنابراین دارای تافنس بالایی است. ناحیه ی مرکزی دارای مقدار متوسطی کبالت می باشد و قبل از عملیات DP دارای استحکام می باشد.
غیر از کیفیت کاربید، هندسه ی بخش های برنده، آرایش آنها بر روی سری ابزار برش و روش لحیم کاری بر روی کارایی مؤثر است. به هر حال، وقتی موادی الماسی به این بخش وارد شدند، استفاده از این مواد نیز کمتر شد.
ابزارهای برشی مورد استفاده در ساختمان سازی، کارهای عمومی و نجاری
فلزات سخت زینترشده (گریدهای اولیه ی WC-Co) به طور گسترده برای ساخت این ابزارها مورد استفاده قرار می گیرند.درصد کبالت ممکن است بین 5 تا 15درصد باشد و اندازه ی متوسط ذرات WC در این ساینده ها بین0.8 تا 20 میکرون می باشد. سختی این بخش ها بین 1100 تا 1600 ویکرز می باشد.
در این جا برخی مثال ها در استفاده از این ساینده ها در ساختمان سازی و کارهای عمومی بیان شده است:
راه سازی، تراز کردن جاده ها، تثبیت زمین، بازیافت آسفالت
سوراخ کاری افقی و عمودی (دستگاه های خاکبرداری، مته ها، مته های نمونه برداری) به منظور حفر چاه ها، کلکتورها، خندق ها، فنداسیون ساختمان و پارکینگ های زیر زمینی، تونل های آب و نفت؛
کاربردهای متفرقه: پره های برف روب، استوک های جلوگیری کننده از لغزش یا کشف های گلف
به طور مشابه، برای تراز کردن راه ها، سری های کاربیدی بر روی یک غلظک چرخنده مانت می شوند و از آن برای جداکردن آسفالت و یا بتن از سطح جاده، استفاده می شود. همچنین می توان از این روش برای براده برداری تا میزان 25 سانتیمتر استفاده کرد. هر سری کاربیدی در محل خود ثابت می شود به نحوی که می تواند بر روی محورش بچرخد. این کار موجب خود تیز شوندگی و افزایش عمر مفید این وسایل می شود. کف سازی های بتنی از آسفالت سخت تر هستند و نیاز است تا کاربید مورد استفاده نسبت به شوک ها و سایش مقاوم باشند. گریدهای دارای 9.5 % Co و دانه های WC درشت (10 تا 20 میکرون) برای این کار مناسب هستند. کف سازی های آسفالتی که سختی کمتری دارند، نیاز به گریدهای با سختی کمتر هستند ( گریدهای دارای 6 % Co).
ابزارهای تولید شده از فلزات سخت زینترشده هم اکنون در کاربردهای چوبی و جنگلداری مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از این وسایل موجب افزایش سطح تولید، دقت ابعادی بالاتر، سطح نهایی بهتر و کاهش هزینه ها می شود برای مثال:
در اره کاری (اره های مدور) و پوست کن ها تنه ی درخت از گریدهای دارای 10-12 % Co استفاده می شود.
اسکنه ها: این ابزارهای لبه ای در صنعت چوب استفاده می شوند.
